Thuiszorg colum 13-11-2010

13-11-2010 column door Ernst Blok

Thuiszorg is niet zo'n 'hot' onderwerp voor een wekelijks column.

Hallo bent u er nog?

Behalve als je je er professioneel mee bezig houdt zoals ik. Bijna 3,5 jaar geleden heb ik een thuiszorgorganisatie opgezet samen met 2 partners.

Het was 2007, het eerste jaar van de introductie van de wmo. Hiermee werd een start gemaakt met het invoeren van 'marktwerking' in de zorg. Voor velen een beladen onderwerp. Marktwerking zou immers de ondergang van de (bestaande) thuiszorgorganisaties gaan betekenen. Nou dat is wel een beetje uitgekomen. Echter het heeft ook inpulsen gegeven aan nieuwe organisaties zodat er een frisse wind begon te waaien door een kunstmatig ingedutte branche. Immers 1 thuiszorgorganisatie per stad een grote zak met geld geven met de vraag om het op te maken, zou natuurlijk toen al vraagtekens kunnen oproepen. Maar ach het ging prima en niemand klaagde.

Alleen met een astronomisch bedrag van 60 miljard per jaar dat omgaat in de zorg (dat is 3 x zoveel als wij in Nederland uitgeven aan onderwijs) begon het gemor van de overheid, kan het allemaal niet wat efficienter, lees goedkoper?

Het kon dus blijkbaar wel efficienter, en daardoor goedkoper.! Waar er enerzijds goed (redelijk) betaalde werknemers na 5-20 jaar trouwe dienst werden ontslagen, daar werden aan de andere kant nieuwe mensen aangetrokken die daarmee hun entree maakten in de zorg. Vaak zonder echt 'zorgdiploma'. Maar laten we wel wezen wanneer de gemeentelijke overheid geen diploma's (for what its worth) eist daar volstaat een huisvrouw (v/m) die al jaren haar eigen gezin draaiende houdt naast haar mantelzorgtaken, natuurlijk prima.

Persoonlijk denk ik dat veel zorginstellingen kansen hebben laten liggen door hulpen bij het huishouden een alfa hulpcontract aan te bieden, of een arbeidscontract zonder doorgroei perspectieven. Waarom zijn deze dames nooit doorgegroeid tot helpenden 1 of 2? overigens even los van de verantwoordlijkheid die elke mens heeft voor zijn eigen loopbaan. Een gemiste kans voor de zorg met het oog op de tekorten in de zorg die er waren, zijn en nog gaan komen.

Natuurlijk leef ik mee met de voorzitters van de raden van bestuur die in hun maag zitten met de wmo. Het is vervelend als je je baan kwijt raakt als je werkgever jou 'te duur' vindt en je baan alleen daarom komt te vervallen.

Maar wat is er buiten aan de hand? Er is recessie, er komen bezuinigingen aan en er is vergrijzing, mulicultisering en ontgroening. Ga die factoren eens optellen en maak een plan voor de komende jaren.

Wij maakten een plan 3.5 jaar geleden. En voeren die uit. We hebben een vaag idee waar we heen gaan de komende jaren. We zullen er komen, we weten alleen niet hoe snel.

wordt vervolgd

Ernst Blok